Violina je gudački instrument sa četiri žice, i od svih gudačkih instrumenata proizvodi najviše tonove i najmanjih je dimenzija. Riječ violina dolazi iz srednjovjekovne latinske riječi “vitula” što označava žičano glazbalo Osoba koja svira violinu zove se violinist ili violinistica. Violina je nastala u sjevernoj Italiji u ranom 16. stoljeću. Najstariju dokumentiranu violinu sa četiri žice nalik modernoj, izgradio je 1555. Andrea Amati.
Druge violine koje se spominju ranije imale su samo tri žice Najstarija očuvana violina poznata kao “Karlo IX”, proizvedena je u Cremoni oko 1560. Violina “Mesija” ili “Le Messie” koju je proizveo Antonio Stradivari nikada nije korištena i još uvijek je u neiskvarenom stanju
Najpoznatiji graditelji violina su: Amati, Guarneri, Stradivari, Gagliano, Guadagnini, Stainer
Da bi se napravila violina koja će trajati vjekovima, potreban je crveni javor, mnogo mukotrpnog rada i onaj magičan dodir koji drvo pretvara u instrument nalik ljudskom glasu. Majstor za izradu violina Antonio Stradivari zaledio je prije 300 godina ovo uputstvo i u njegovom rodnom gradu Cremoni, na sjeveru Italije, ono se i dan danas poštuje. Violina se sastoji iz dva osnovna djela: gudala i violine Violina, kao i ostala gudačka glazbala ugađa se prema tonu A.
Kada je ton A ugođen, ugađaju se ostale žice prema čistoj kvinti. Strune su načinjene od konjskog repa i to muškog konja. Na strune se nanosi kalafonij tj. neka vrsta smole radi ugodnijeg zvuka.
Lijevom rukom sviramo tonove po žici. Za razliku od klavirista koji sviraju s pet prstiju, violinisti koriste peti prst (palac) za pridržavanje vrata violine.
Ostalim prstima sviraju tonove. Lijeva ruka mora biti u potpunosti opuštena kako bi s lakoćom mogli prelaziti pozicije i preko žica. Desnom rukom držimo gudalo Za stvaranje violine je potrebno mnogo više od samog tehničkog umijeća sa drvetom. Stvaraoci violina su umjetnici sa drvetom, ali u službi muzike.